سنجش اثرات خانه‌هاي دوم بر پايداري اجتماعي و اقتصادي شهرهاي نوار ساحلي استان مازندران: نور، چالوس و بابلسر

ساكنان شهرهاي بزرگ براي گريز از آلودگي‌ها و آشفتگي‌هاي شهر و همچنين تأمين محلي براي استراحت و فراغت خود، با تهيه خانه دوم در نواحي آرام با مناظر طبيعي، پاره‌اي از وقت خود را مي‌گذرانند. فراهم بودن امكانات رفاهي و زيرساختي در كنار آب و هواي مطبوع و چشم‌اندازهاي زيباي دريا در شهرهاي ساحلي استان مازندران، تقاضاي گردشگران جهت تهيه خانه دوم را افزايش داده است. اما اين پديده از يك سو منافع متعدد و از سوي ديگر، آسيب‌هايي را به پايداري شهرهاي اين استان وارد كرده است. هدف از اين پژوهش، شناخت برخي از اثرات خانه‌هاي دوم بر وضعيت پايداري اجتماعي و اقتصادي شهرهاي بابلسر، چالوس و نور در نوار ساحلي مازندران است. براي بررسي اين مسئله پس از مطالعات اسنادي، تحليل داده‌هاي ثانويه و مشاهده، اثرات خانه‌هاي دوم در تحقق پايداري اجتماعي با مولفه‌‌هاي «مشاركت»، «امنيت» و «كيفيت زندگي» و پايداري اقتصادي با مولفه‌هاي «رفاه اقتصادي» و «رشد اقتصادي» برمبناي داده‌هاي پرسشنامه‌هاي تكميل شده توسط 381 نفر از ساكنان بومي اين سه شهر، سنجيده شد. يافته‌ها نشان مي‌دهند رشد خانه‌هاي دوم در شهرها بر مولفه‌هاي پايداري اجتماعي اثري منفي و در پايداري اقتصادي، بر مولفه «رشد اقتصادي» اثري مثبت و بر مولفه «رفاه اقتصادي» اثري منفي داشته است.