بهينه‌‌سازي نورگير سقفي با هدف تأمين روشنايي و كاهش مصرف انرژي در فضاهاي يكپارچه فروشگاهي شهر تهران بررسي موردي: فروشگاه زنجيره‌‌اي شهروند

به‌كارگيري نورگيرهاي سقفي در فروشگاه‌هاي بزرگ، با توجه به تقاضاي بالاي انرژي اين كاربري و پتانسيل بهره‌‌مندي آن از نور طبيعي، مي‌‌تواند باعث كاهش مصرف انرژي و انتقال نور روز به فضاهاي عميق‌‌تر شود. اين پژوهش به بهينه‌‌سازي مشخصات نورگير سقفي و جانبي با هدف تأمين روشنايي مناسب و كاهش مصرف انرژي در كاربري فروشگاهي و به‌طور خاص شعبه آل‌‌احمد فروشگاه شهروند در شهر تهران مي‌پردازد. به منظور دستيابي به اين هدف، پس از تعريف پارامترهاي تأثيرگذار بر عملكرد انرژي و روشنايي در دو مدل داراي نورگير سقفي و نورگير جانبي به كمك فرايند بهينه‌‌سازي دو هدفه، مشخصات بهينه نورگيرها مشخص شد. در نهايت جهت بررسي ميزان تأثيرگذاري متغيرهاي بررسي شده بر خروجي، تحليل حساسيت انجام شد. مطابق نتايج به‌دست آمده، نورگير سقفي در نسبت مساحت سطح نورگذر خود به مساحت ساختمان در بازه 4.97% تا 6.09% با كمترين ارتفاع ديواره‌‌ها و شيشه دوجداره با ضريب گسيلندگي 0.10، و نورگير جانبي با ارتفاع زياد در جبهه شمالي و جنوبي و ارتفاع كم در جبهه شرقي و غربي با شيشه دوجداره با ضريب گسيلندگي 0.10 بهترين عملكرد را از نظر نور و انرژي داراست. همچنين نورگير سقفي در مقايسه با نورگير جانبي در شرايط يكسان، با 35% سطح شيشه كمتر اما با 12 كيلووات‌ ساعت بر مترمربع شدت مصرف انرژي بيشتر، سطح مشابهي از نور روز با يكنواختي بيشتر فراهم مي‌‌كند.