طراحي مدل پويايي‌شناسي كيفي سيستم اثرات فناوري اطلاعات در مديريت شهري

مديريت شهري با گسترش شهرنشيني و ابعاد كالبدي – فضايي پديده‌اي بشدت پيچيده و پويا شده است. لذا براي مديريت بهتر شهر نياز به استفاده از روش‌هاي نوين مديريت شهري است. يكي از بسترهاي مهم براي مديريت شهري به روش نوين، فناوري اطلاعات مي‌باشد. علي‌‌رغم اينكه منابع متعددي به تبيين اين موضوع پرداخته‌اند، اما مفهوم‌سازي جامعي از آن در مباني نظري اين حوزه انجام نشده است؛ بنابراين نياز است با ديدگاهي پويا و جامع، پويايي‌هاي توسعه، اثرات و كاربردهاي فناوري اطلاعات در مديريت شهري بررسي شود. اين مقاله با بهره‌گيري از مطالعه كتابخانه‌اي و فراتركيب به دنبال پاسخگويي به سؤالاتي درباره تعريف فناوري اطلاعات مبتني بر تعريف مديريت شهري، عناصر فناوري اطلاعات در مديريت شهري، مزاياي آن در مديريت شهري، روندهاي توسعه فناوري اطلاعات با تأكيد بر فرايند عملياتي آن بوده تا از اين طريق ساختار حاكم بر رشد شهرها و اثرات فناوري اطلاعات در مديريت شهري با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي كيفي سيستم تبيين كند. نتايج نشان داد كه عناصر فناوري اطلاعات در شهر علاوه بر عناصر عام شامل الگوريتم‌هاي پردازش، فضاهاي پردازشي و هوشمندي، سيستم اطلاعات جغرافيايي و اپليكيشن‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي هستند. همچنين 12 مزيت خاص فناوري اطلاعات در شهر و 10 اثر و كاربرد فناوري اطلاعات در مديريت شهري تبيين شد. همچنين مدل علت و معلولي شامل 6 حلقه تقويتي گسترش شهرها، اثر فناوري اطلاعات بر ارائه خدمات، حكمروايي و توسعه پايدار محيط‌زيست، نوآوري، شفافيت اداري و امنيت و يك حلقه تعادلي معايب گسترش شهرها بود.