بررسي نقش شاخص‌هاي سليقه در طراحي نماي ساختمان‌هاي مسكوني شهر تهران (نمونه موردي: منطقه 22 شهر تهران)

در گروه‌هاي متفاوت اجتماعي توجه به محيط و اركان آن داراي جنبه‌هاي متفاوتي مي‌باشد؛ و اين امر خود درك زيبايي، معاني و تعابير علايم را منوط به نوع نگاه آن‌ها نموده است. عوامل مؤثري در شكل‌دهي نماهاي شهري مؤثر هستند كه اين امور تأثيري مستقيم از طراحان، كارفرمايان و ساكنين اين بناها دارد. اين پژوهش با هدف استخراج و اثر سنجي مؤلفه‌هاي مؤثر در زيبايي نماي ساختمان‌هاي شهر تهران صورت پذيرفته است. اين پژوهش داراي رويكرد تركيبي كيفي در كمي است كه ابتدا مؤلفه‌هاي مؤثر در طراحي نماها از ادبيات نظري استخراج سپس براي تدقيق سازي متغيري در نرم‌افزار ATLASTI شروع به تقليل داده‌ها مي‌شود، براي اين منظور با 28 نفر از هيئت متخصص مصاحبه نيمه ساختاريافته صورت مي‌گيرد پس از استخراج كد گزاري وارد مرحله كد گزاري محوري مي‌شود. نتايج به دست آمده در مرحله كيفي در قالب پرسشنامه تدوين مي‌شود و براي ميزان شدت اثر بين سه گروه كارفرمايان، طراحان و متخصصين به‌صورت تصادفي توزيع مي‌گردد نتايج مقايسه‌اي بين اين سه گروه با آماره‌هاي استنباطي در نرم‌افزار JMPSAS16 گرفته شد و در انتها براي ميزان همبستگي پاسخ‌ها و افتراق معنايي به اين گروه‌ها در نرم‌افزار همبستگي گرافيكي گرفته مي‌شود نتايج نشان مي‌دهد كه در گروه كارفرمايان مؤلفه‌هاي نوع مصالح، عدم استفاده از فرم‌هاي نامتعارف و نامأنوس، سن، تصوير عيني از نما با مقدار (1.000) بيشترين ميزان سهم عاملي و كمترين مربوط به مؤلفه استفاده از مصالح قابل شست‌وشو با مقدار (0.254) است. در گروه طراحان مؤلفه عدم استفاده از فرم‌هاي نامتعارف و نامأنوس، سن، انعطاف‌پذير بودن در اجرا، تقارن و ريتم با مقدار (1.000) و كمترين مربوط به جنسيت با مقدار (0.355) در گروه ساكنين مؤلفه سن، ارتباط و مجاورت با مقدار (1.000) و كمترين مربوط مذهب با مقدار (0.381) است.