الگو بهينه به‌كارگيري مصالح نوين در طراحي ساختمان‌هاي بلندمرتبه تهران با ضايعات صفر

با توجه به بحران انرژي و ماده در قرن حاضر، تلاش براي استفاده از راهكارهاي مناسب جهت كمينه شدن مصالح و هزينه‌ها در حوزه‌هاي مختلف از جمله ساخت‌وساز در دنيا آغاز شده است. يكي از راهكارهاي مناسب بهره بردن از مصالح و فناوري‌هاي نوين است. استفاده از مصالح و فناوري‌هاي نوين در معماري ايران نسبت به دنيا روند كندتري داشته است. جلوگيري از هدر رفت سرمايه ملي در حوزه مصالح در ساخت‌وسازها، نيازمند بازنگري در رويكردها و بهره بردن از راهكارهاي نوين است. اين پژوهش به دنبال چگونگي محقق ساختن اين هدف در صنعت ساختمان است، به همين دليل پيدا كردن شاخص‌هاي مؤثر در جلوگيري از ايجاد ضايعت در ساختمان ضروري مي‌نمايد. روش انجام پژوهش به‌صورت تركيب روش كيفي و كمي مي‌باشد، از روش دلفي با گلوله برفي متخصصين انتخاب و مورد سؤال قرار گرفته‌اند. در چهار مرحله شاخص‌ها استخراج شده و با استفاده از پرسشنامه داده‌ها تكميل شده است. نتايج نشان مي‌دهد شاخص‌هاي «هماهنگي در ابعاد ساختمان» و «بهره‌وري انديشيده از فناوري و مصالح نوين» اثرگذاري زيادي در جلوگيري از توليد ضايعات ساختمان دارد.