اثر درماني تعامل سيتاگلپتين و بربرين بر كبد چرب و بيان ژن GLUT4 كبدي در موش هاي صحرايي نر ديابتي

كبد چرب سبب تجمع چربي اضافي در سلول هاي كبدي مي شود. بربرين داراي فعاليت هاي آنتي اكسيداني و ضد التهابي است و سيتاگليپتين مهار كننده DPP-4 است كه عملكرد هورمون هاي اينكرتين را افزايش مي دهد. در اين تحقيق، فعاليتهاي بيولوژيكي بربرين و سيتاگليپتين براي درمان كبد چرب در موش هاي اسپراگ-داولي مدل ديابتي بررسي شد. اثرات درماني سيتاگلپتين و بربرين بر كبد چرب در موش هاي ديابتي شده توسط تزريق آلوكسان با تك دوز 100 ميلي گرم/كيلوگرم با گروه بندي زير صورت گرفت. 1: كنترل (سرم فيزيولوژي به عنوان حلال آلوكسان) ؛ 2: مدل (كبد چرب + آلوكسان) ؛3: سيتاگليپتين (كبدچرب + آلوكسان و سيتاگليپتين 10 ميلي گرم/كيلوگرم)؛ 4: بربرين (كبدچرب+آلوكسان و 150 ميلي گرم/كيلوگرم بربرين)؛ 5: بربرين/سيتاگليپتين (كبد چرب + آلوكسان و 5 ميلي گرم/كيلوگرم سيتاگليپتين و 75 ميلي گرم/كيلوگرم بربرين). پس از اتمام دوره تيمار و بافت كبد جداسازي و توزين شد. ميزان تري گليسريد و كلسترول كبدي سنجش شد. بيان ژن GLUT4 در بافت كبد با روش ريل تايم PCR اندازه گيري شد. سطح بيان ژن GLUT4 در گروه هاي تيمار در مقايسه با گروه مدل افزايش يافت كه فقط در گروه تجويز توام با گروه مدل تفاوت معني دار ديده شد (0.05 p). ميزان كلسترول كبدي در گروه هاي تيمار نسبت به گروه مدل كاهش معني دار داشته است (0.01 p). تري گليسريد كبدي در گروه هاي تيمار كاهش يافت ولي فقط در گروه تجويز توام تفاوت معني داري با گروه مدل ديده شد (0.05 p). بربرين و سيتاگليپتين به ويژه در تجويز توام با بيان افزايشي GLUT4 و كاهش كلسترول و تري گليسريد كبدي اثر مطلوبي در متابوليسم ليپيدها دارند و مي توانند به عنوان يك رژيم درماني موثر براي هايپرليپيدمي و كبد چرب در نظر گرفته شوند.