بررسي عيار پادتن حاصل از واكسن نيوكاسل و اثرات هيستوپاتولوژي در مرغ سبرايت

بيماري نيوكاسل يكي از مهمترين بيماري هاي ويروسي پرندگان است كه سالانه تلفات و خسارات فراواني را در گله هاي طيور ايجاد مي كند واكسيناسيون پرندگان يكي از مهمترين راهكارهاي كنترل بيماري است. هدف از اين مطالعه بررسي عيارپادتن حاصل از واكسن نيوكاسل و اثرات هيستوپاتولوژي در مرغ سبرايت مي باشد. در اين تحقيق تعداد 72 قطعه مرغ سبرايت يك روزه در قالب طرح كاملا تصادفي در دو گروه (باسه تكرار) مورد آزمايش قرار گرفتند. از روز اول تا انتهاي دوره، شرايط پرورشي براي تمامي مرغ هاي سبرايت يكسان و تفاوت گروه ها با يكديگر تنها در برنامه واكسيناسيون عليه بيماري نيوكاسل بود. واكسيناسيون در گروه اول به صورت استفاده از واكسن كلون به صورت قطره چشمي در يك روزگي، تزريق واكسن غيرفعال نيوكاسل همراه با واكسن كلون به صورت قطره چشمي در 8 روزگي و استفاده از واكسن اونيو به صورت آشاميدني در 15 روزگي بود. گروه دوم به عنوان گروه شاهد (بدون واكسيناسيون) در نظر گرفته شد. آزمون HI (Haemagglutination Inhibition) پس از دو نوبت خونگيري در روزهاي 25 و 35، متعاقب واكسيناسيون برروي نمونه سرم هاي اخذ شده به عمل آمد. همچنين كوپ هيستوپاتولوژي از روده ها بعمل آمد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري توسط آزمون تي تست نشان داد كه ميانگين عيار پادتن نيوكاسل در گروه واكسينه اختلاف معني داري با گروه شاهد داشتند (0.01 p). همچنين نتايج موفومتري و موفولوژي واكسن نيوكاسل در بافت روده در گروه هاي واكسينه نسبت به گروه شاهد اختلاف معني دار را نشان دادند (0.05 p). اين مطالعه به عنوان يك پايش و راهبرد از نظر عيار پادتن توليدي و اثرات هيستولوژي بعد از واكسيناسيون را در گله هاي سبرايت ارائه مي كند.