بررسي نقش اپي‌ژنتيكي lncRNA در بيماران مبتلا به لنفوم‌هاي منتشر سلول هاي B

لنفوم بزرگ سلول B منتشر (DLBCL) شايع ترين لنفوم است كه حدود 25 تا 30 درصد از كل لنفوم هاي غير هوچكين را تشكيل مي دهد. درمان استاندارد DLBCL، رژيم R-CHOP است و باعث افزايش بقاي پنج ساله كلي بيماران مي شود، اما 30 تا 50 درصد از بيماران به اين درمان پاسخ نمي دهند. اخيراً تركيب جديد لناليدوميد به علاوه R-CHOP براي درمان DLBCL مورد بررسي قرار گرفته است. مطالعات اخير بر تأثير بالقوه تغييرات اپي ژنتيكي در بروز و توسعه اكثر سرطان ها و به ويژه DLBCL اشاره دارد. در اين مطالعه، تغييرات بيان دو lncRNA در بيماران مبتلا به DLBCL به صورت بيوانفورماتيكي بررسي شد و رابطه بين lncRNA هاي HOXA Transcript at the Distal Tip و Plasmacytoma Variant Translocation 1 بررسي شده و تأثير آنها بر مسيرهاي سيگنالينگ مرتبط به دقت ارزيابي شده است. ما بيان نسبي دو lncRNA را در سرطان DLBCL با استفاده از داده هاي TCGA و gepia2 بررسي كرديم. سپس، پروتئين هاي هدف اين lncRNAها را با استفاده از پايگاه داده rnainter.org شناسايي كرديم. در انتها، پروتئين هايي كه با هر دو lncRNA ميان كنش دارند را با استفاده از نمودارهاي Venn نشان داديم. در اين مطالعه، ميزان بيان LncRNA در بيماران مبتلا به DLBCL به صورت بيوانفورماتيكي بررسي شد و نتايج نشان داد كه در ژن هاي HOXA Transcript At The Distal Tip و Plasmacytoma Variant Translocation 1 افزايش بيان ديده شده است. اين نتايج مي توانند در تحقيقات مرتبط با بيان ژن ها و بررسي تغييرات مولكولي مفيد باشند.