بررسي اثر مصرف داروي ديازپام بر تعداد سلول‌هاي اسپرماتوسيت اوليه و اسپرماتيد در موش صحرايي نر

ديازپام از خانواده بنزوديازپين ها با اثرات ارامش بخشي و مسكني در سال هاي اخير با افزايش اضطراب كاربرد فراوان يافته است. از طرفي همزمان با مصرف اين قبيل داروها اختلالات زيادي در روند اسپرماتوژنز ديده مي شود لذا هدف از اين تحقيق بررسي اثر مصرف داروي ديازپام بر تعداد سلول هاي اسپرماتوسيت اوليه و اسپرماتيد در موش صحرايي نر مي باشد.در اين مطالعه تجربي 30 سر رت نر نژاد ويستار با وزن 200- 250 گرم انتخاب و بطور تصادفي به 5 گروه 6 تايي تقسيم شدند. رت هاي گروه كنترل سرم فيزيولوژيكي و رت هاي گروه هاي تيمار ديازپام را با دوزهاي 2، 3، 4 و 5 ميلي گرم بر ميلي ليتر وزن بدن به طريقه داخل صفاقي براي 14 روز دريافت كردند. پس از بيهوشي حيوانات از بيضه نمونه برداري و لام تهيه گرديد و تعداد سلول هاي اسپرماتوسيت اوليه، اسپرماتيد، سرتولي و اسپرماتوگوني در آنها شمارش گرديد. داده ها به كمك آناليز آماري Anovaدر سطح معني داري (05/ 0 P) بررسي گرديدند. نتايج نشان داد كه تعداد سلول هاي مورد بررسي در گروه تيمار با دوز 3 ميلي گرم بر ميلي ليتر نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري (0.05 P) يافته اند. احتمالا مصرف داروي ديازپام با مهار محور هيپوتالاموس-هيپوفيز- گناد تكثير و تقسيم سلول هاي بيضه را كاهش داده است.