بررسي تاثير داربست الكتروريسي شده كلاژن، نانواكسيد روي حاوي سلول‌هاي بنيادي مشتق از بافت چربي بر روي زخم ديابتيك در موش صحرايي

زخم هاي مزمن، از جمله زخم هاي ديابتي، ترميم ضعيف، بهبود طولاني مدت و رسوب كلاژن ضعيف دارند. ساخت داربست هاي نانواليافي مي تواند نسبت سطح به حجم بيشتري براي نفوذ و تكثير سلولي داشته باشد. همچنين افزودن عوامل آنتي باكتريال اكسيد شده با بار مثبت مي تواند نفوذ بهتري به داخل سلول ها داشته باشد. در اين مطالعه اثر نانوالياف كلاژن به همراه نانوذرات اكسيد روي و سلول هاي بنيادي بر زخم ديابتي بررسي شد. مشخصه يابي كلاژن با استفاده از آزمون FTIR انجام شد. نانوالياف كلاژن و ZnO NP با تكنيك هاي SEM، FTIR، آزمون تورم، MTT و چسبندگي سلولي مشخص شدند. قطر نانوالياف 79 ± 05 نانومتر بود. همچنين تصاوير MTT و SEM نشان داد كه سلول هاي روي داربست هاي نانواليافي همراه با نانوذرات اكسيد روي رشد، تكثير و چسبندگي بهتري دارند. نتايج به دست آمده از مطالعه حيواني و ايمونوهيستوشيمي نيز نشان داد كه سرعت بهبود زخم و توليد كلاژن در گروه داراي كلاژن، اكسيد روي و سلول هاي مزانشيمي بهتر بود. بنابراين مي توان گفت كه نانو ذره اكسيد روي را مي توان يك نانوذره جديد در الياف الكتروريسي شده در نظر گرفت كه باعث افزايش زنده ماندن و تكثير سلول مي شود.