اثر تمرين تناوبي شديد و مصرف مكمل كندر بر سطح سايتوكاين هاي التهابي و فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در بافت هيپوكامپ موش‌هاي پير

امروزه از فعاليت ورزشي و مصرف گياهان داراي خاصيت ضداكسايشي به عنوان تعديل كننده التهاب پيري براي پيشگيري و درمان بيماري هاي وابسته به التهاب نام مي برند. هدف تحقيق حاضر، بررسي اثر تمرين تناوبي شديد و مصرف مكمل كندر بر سطح سايتوكاين هاي التهابي و فاكتورنوروتروفيك مشتق از مغز در بافت هيپوكامپ موش هاي پير بود. نمونه آماري تحقيق شامل 28 سر موش صحرايي نرنژاد ويستار در چهار گروه تمرين تناوبي+ دارونما، تمرين تناوبي+ مكمل كندر، مكمل كندر و شم قرارگرفتند. تمرين تناوبي شديد روي تردميل، پنج روز در هفته به مدت شش هفته اجرا شد. گروه هاي مكمل، طي دوره مداخله 50 ميلي گرم (به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) محلول كندر به صورت گاواژ دريافت كردند. پس از بي هوشي، كالبد شكافي انجام و سطوح TNF-α، IL-6و BDNF بافت هيپوكامپ اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه براساس آزمون تحليل كروسكال واليس تفاوت رتبه هاي بين گروهي سطوح TNF-α، IL-6 و BDNF بافت هيپوكامپ موش هاي صحرايي پير نر به لحاظ آماري معني دار نبود (0.05 p ). درنتيجه به نظر مي رسد تمرين تناوبي شديد و مصرف مكمل كندر نمي تواند تاثير معناداري بر سطوح سايتوكاين هاي التهابي و فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز بافت هيپوكامپ ايجاد نمايد.