اثر عصاره هيدروالكلي خرنوب (Ceratonia silique L.) بر آسيب بيضه اي موش هاي صحرايي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

ديابت مليتوس از اختلالات متابوليكي شايع در سراسر جهان است و منجر به آسيب هاي بيضه اي، كاهش اسپرماتوژنز و كاهش فعاليت هاي جنسي نر مي گردد. گياه خرنوب به دليل خواص آنتي اكسيداني و ضد آپپتوزي نقش عمده اي در پيشگيري و درمان عوارض ناشي از استرس هاي اكسيداتيو اعمال مي نمايد. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير درماني عصاره هيدروالكلي ميوه ي خرنوب بر آسيب هاي بيضه اي ناشي از ديابت القاء شده با استرپتوزوتوسين در موش هاي صحرايي انجام شد. در اين مطالعه 32 سر موش صحرايي نر از نژاد ويستار به چهار گروه تقسيم گرديدند. گروه كنترل (سالم)، گروه ديابتي (از طريق تزريق درون صفاقي 55 ميلي گرم/كيلوگرم استرپتوزوتوسين)، گروه تجربي اول (ديابتي + 50 ميلي گرم/كيلوگرم عصاره هيدروالكلي خرنوب) و گروه تجربي دوم، (ديابتي + 100 ميلي گرم/كيلوگرم هيدروالكلي خرنوب) كه پس از دو ماه ديابتي شدن، به مدت پنج هفته عصاره را به روش درون صفاقي دريافت كردند. در پايان هفته پنجم از نمونه ها خون گيري به عمل آمده و فاكتورهاي هورموني سنجش و با استفاده از رنگ آميزي هماتوكسين- ائوزين، مقاطع بافتي بيضه مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تحليل آماري از آزمون آنوواي يكطرفه و آزمون تكميلي توكي استفاده گرديد. ديابت منجر به آسيب بيضه اي، كاهش اسپرماتوژنز و سلول هاي سرتولي، كاهش انسولين و تستوسترون و كاهش چشمگيري در قطر و تعداد سلول هاي زاينده لوله مني ساز گرديد. در گروه هاي تجربي ميزان هورمون هاي انسولين و تستوسترون افزايش معني دار داشت و با ازدياد سلول هاي زاينده جنسي و قطر لايه زاينده همراه بود. مصرف عصاره هيدروالكلي خرنوب، آسيب هاي بيضه اي در موش هاي صحرايي ديابتي را به طور معني داري كاهش داد و توانست نقش مهمي در بهبود آن داشته باشد.