مؤلفه هاي تأثيرگذار بر مشاركت استراتژيك ايران و روسيه در سوريه

هدف اين نوشتار بررسي مولفه هاي مشاركت استراتژيك ايران و روسيه در سوريه مي باشد. مشاركت استراتژيك به عنوان جنبه مهمي از تعامل ديپلماتيك براي تحكيم پيوندهاي نزديك با متحدان استراتژيك در نظر گرفته مي‌شود.  مشاركت‌هاي استراتژيك بر اساس روابط دو جانبه در نظام بين الملل شكل مي‌گيرد و به بازيگران اجازه مي‌دهد تا در رسيدن به اهداف سياست خارجي از طريق همكاري هاي استراتژيك، هويت‌ها و هنجارهاي مشتركي را بازسازي كنند. همكاري استراتژيك ايران و روسيه در پس تحولات سوريه بيانگر تحول مهم در روابط خارجي دو كشور است. دو كشور با درك تهديد دشمن مشتركي چون آمريكا و تحريم هاي غرب در پي شكل گيري همكاري استراتژيك و نزديك كردن مواضع خود به يكديگر هستند. اين پژوهش با استفاده از رويكرد توصيفي-تحليلي سعي در واكاوي فرصت ها و محدوديت هاي همكاري استراتژيك ايران و روسيه در پس تحولات سوريه مي باشد. نتايج نشان داد اين همكاري ها در جنبه هاي مهمي مانند مقابله با گروه‌هاي افراطي تروريستي و كاهش نفوذ نهادهاي غربي به اين منطقه و حفظ تماميت ارضي سوريه بوده كه مي تواند تاثيرات زيادي بر مسائل و بحران هاي منطقه اي و بين المللي داشته باشد.