اثرات الگوبرداري از مدل‌هاي توسعۀ كانوني سرمايه‌داري در جوامع غيركانوني

كشورهاي غيركانوني نظام‌ جهاني مدرن در تكاپوي رهايي از سلطۀ تاريخي غرب و حركت به‌سوي توسعۀ ساختاري و مستقل از كنترل سيستمي هژمونيك جهاني تاريخ آشفته‌اي تجربه كرده‌اند. در اين راستا، توسعۀ تاريخي كانون سرمايه‌داري همواره الگوي نظري و عملي براي جوامع غيركانوني بوده است. اهميت بحث حاضر به پيامدهاي الگوبرداري توسعه از جوامع كانوني در مناطق غيركانوني مربوط مي‌شود. ضرورت اين مسئله ناشي از عدم امعان‌نظر ساختارهاي مسلط دانش به پيچيدگي و خاص‌بودگي صورت‌بندي جوامع مختلف و فرايند توسعۀ چندراستايي است. با اين ملاحظات پرسش اصلي مقالۀ حاضر چنين مطرح مي‌شود: اثرات ساختاري و بلندمدت اقتباس و الگوبرداري از مدل‌هاي توسعۀ سرمايه‌داري كانوني در جوامع غيركانوني چگونه است؟ فرضيۀ پژوهشي استدلال مي‌كند به ‌علت خاص‌بودگي صورت‌بندي‌هاي تاريخي جوامع مختلف و كنترل سيستمي هژمونيك بر ساخت نظام بين‌ دولتي، روند توسعه در هندسۀ نامتقارن نظام‌ جهاني سرمايه‌داري تابع اصول پيچيدگي بوده و بنابراين الگوبرداري از تجربۀ توسعۀ كانوني سرمايه‌داري در جوامع غيركانوني اثرات بحراني و پراكنده‌ساز در كليت نظام اجتماعي اين جوامع پديد مي‌آورد. مقالۀ حاضر واكاوي فرضيۀ مطرح‌شده را در بستر روش ساختاري ـ انتقادي ارائه خواهد كرد.