رابطه بين ابعاد آنتروپومتريك، وضعيت ارگونومي و نمره عوامل خطر با اختلالات اسكلتي عضلاني كارگران در منتخب صنايع لوازم خانگي اصفهان

سابقه و هدف: اختلالات اسكلتي عضلاني مرتبط با كار مهم‌ترين بيماري شغلي است. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين ابعاد آنتروپومتريك، وضعيت ارگونومي و نمره عوامل خطر با اختلالات اسكلتي عضلاني كارگران در منتخب صنايع لوازم خانگي اصفهان بود.روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، 82 كارگر مرد و زن داوطلب شركت نمودند. اختلالات اسكلتي عضلاني، وضعيت ارگونومي و ابعاد آنتروپومتريك به ترتيب با استفاده از پرسشنامه‌هاي نورديك و اختلالات اسكلتي عضلاني هلندي و متر نواري ارزيابي شد. مطالعه ملاحظات اخلاقي را رعايت كرد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها به كمك نرم‌افزار spss26 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري اسپيرمن و كي دو در سطح معناداري 0/05 انجام شد.يافته‌ها: ارتباط معناداري بين وضعيت ارگونومي كارخانه با اختلالات اسكلتي عضلاني كارگران در گردن (P=0.001)، شانه (P 0.001)، آرنج (P=0.004)، مچ دست (P=0.004)، فوقاني پشت (P 0.001)، كمر (P 0.001)، باسن و ران (P=0.028)، زانو (P 0.001)، مچ پا (P=0.036) مشاهده شد. به‌علاوه بين نسبت ارتفاع صندلي به ارتفاع ركبي با اختلالات اسكلتي عضلاني در ناحيه كمر (P=0.026)، باسن و ران (P=0.015)، زانو (P 0.001) و مچ پا (P=0.038)، همچنين بين نسبت عمق صندلي و طول كفل ركبي با ناحيه شانه (P=0.043)، فوقاني پشت (P 0.001)، كمر (P 0.001)، باسن و ران (P=0.001) و زانو (P=0.004)، و بين نسبت ارتفاع پشتي صندلي به ارتفاع شانه با ناحيه شانه (P=0.002) ارتباط معني‌داري وجود دارد.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد وضعيت ارگونومي كارخانه و همچنين تناسب ابعاد آنتروپومتريك با ابعاد ميز و صندلي با شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني كارگران ارتباط دارد.