همه‌گيرشناسي آسيب ‌هاي واليبال در ايران و راهكارهاي پيشگيري: مطالعه مروري

سابقه و هدف: با افزايش محبوبيت و تعداد شركت‌كنندگان ورزش واليبال، ميزان آسيب در اين رشته ورزشي در حال فزوني است. با توجه به نبود دورنماي تحقيقي در زمينه آسيب‌هاي واليبال در ايران و روش‌هاي پيشگيري از آن، هدف اين مطالعه بررسي تحقيقات انجام شده در زمينه آسيب‌هاي واليبال در ايران جهت روشن شدن نيازهاي تحقيقاتي آتي اين زمينه مي‌باشد. روش كار: جستجوي مقالات مرتبط از پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي (SID)، بانك اطلاعات نشريات كشور (Magiran)، پايگاه مجلات تخصصي نور (Noormags)، Google Scholar، Sciencedirect و PubMed با كليدواژه‌هاي آسيب واليبال ، اپيدميولوژي ، شيوع ، عوامل خطر زا ، مكانيسم و پيشگيري انجام شد. محدوده پوشش مقالات، مطالعات منتشر يافته تا 1/12/1400 بود. يافته‌ها: در نتيجه جستجو بر اساس استراتژي اين تحقيق در مجموع 21 مقاله بر اساس معيارهاي ورود و خروج به مطالعه يافت شد كه از اين ميان 17 مقاله عمدتاً به مباحث اپيدميولوژي و عوامل خطرزا و تنها 4 مقاله به بررسي استراتژي پيشگيري مربوط به آسيب‌هاي واليبال پرداخته بودند. نتيجه‌گيري: اغلب مطالعات در زمينه آسيب‌هاي واليبال در ايران، به بحث‌هاي اپيدميولوژي و ريسك فاكتورها پرداخته‌اند. در نتيجه علي رغم نياز به انجام مطالعات جامع‌تر در زمينه اپيدميولوژي، ريسك فاكتور و مكانيسم آسيب‌هاي واليبال، نياز به پژوهش‌هايي كه برنامه‌هاي پيشگيري براي آسيب واليبال را ارائه دهند و همچنين كارايي آن برنامه‌ها را ارزيابي كنند، بيشتر احساس مي شود.