بررسي ارتباط مديريت ريسك بيمارستاني با تاب‌‎ آوري پرستاران: مطالعه موردي در بيمارستان‌هاي منتخب شهر اهواز

سابقه و هدف: تاب‌آوري به عنوان توانايي سازگاري موفق با شرايط تهديـد‌كننـده، براي موفقيت در شغل پرستاري مفهومي شناخته شده اســت، به علاوه مديريـت ريسك ابـزاري بـراي بهبـود كيفيـت خدمـات درمانـي در بيمارسـتان‌هـا است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط مديريت ريسك بيمارستاني با تاب­آوري پرستاران صورت گرفت.روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي توصيفي - تحليلي از نوع همبستگي است كه در سال1400 در بيمارستان­هاي منتخب شهر اهواز انجام گرفت. با توجه به تعداد كل جامعه آماري،151 نفر از پرستاران با فرمول كوكران به روش نمونه­گيري در دسترس انتخاب شدند. ضمن رعايت ﻣﻼﺣﻈﺎت اﺧﻼﻗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻓﺮم رﺿﺎﯾﺖ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ، داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد تاب­آوري كونور و ديويدسون (2003) و پرسشنامه مديريت ريسك بيمارستاني جمع‌آوري گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با آزمون‌هاي آمار توصيفي(ميانگين، درصد فراواني) و استنباطي( همبستگي اسپيرمن) با نرم افزار 24SPSS  انجام گرديد.يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد ميزان نمرات مديريت ريسك بيمارستاني پرستاران 130.68و تاب آوري پرستاران 91.88 بدست آمد. نتيجه آزمون همبستگي اسپرمن نشان داد بين مديريت ريسك پرستاران و تاب‌آوري رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد (r = 0.405 and p 0.001).نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي مطالعه مي‌توان بيان كرد، مديريت ريسك بيمارستاني مي‌تواند موجب افزايش تاب آوري پرستاران گردد. بنابراين با برنامه‌ريزي در كوريكولوم آموزش پرستاري و اجراي دوره‌هاي ضمن خدمت جهت افزايش مهارت مديريت ريسك پرستاران مي‌توان به بهبود و ارتقاي تاب‌آوري به عنوان يك مهارت روانشناختي در پرستاران كمك كرد.