طراحي و اعتبارسنجي مدل تاب ‌آوري تجمعات انبوه انساني با راهبرد سلامت، ايمني و محيط‌ زيست

سابقه و هدف: در تجمعات انبوه سلامت مشاركت‌ كنندگان ممكن است مورد تهديد قرار بگيرد و عدم توجه به اين موضوع مي‌تواند پيامدهاي ناگواري براي آن‌ها به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر باهدف طراحي و اعتبارسنجي مدل تاب‌آوري تجمعات انبوه انساني با راهبرد سلامت، ايمني و محيط‌زيست انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر يكي از انواع مطالعات كاربردي مي‌باشد كه در دو مرحله شامل گردآوري اطلاعات و طراحي پرسشنامه و تحليل اطلاعات به روش تلفيق ابزار ديمتل  و اي ان پي (روش دنپ) انجام شد. در مرحله دوم از هفت گام مراحل تكنيك دنپ استفاده شد. همچنين در مرحله محاسبه ماتريس ارتباط مستقيم در تكنيك دنپ براي ارزيابي روابط ميان معيارها از نظرات خبرگان با استفاده از طيف رتبه بندي 0 تا 4 انجام گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج مطالعه حاضر چهار بعد تاب‌آوري در تجمعات انبوه شامل شاخص‌هاي آسيب‌پذيري ، شدت بحران، احتمال بروز بحران و شدت بحران شناسايي شدند. همچنين نتايج سوپر ماتريس‌هاي موزون نشان داد كه در شاخص‌هاي آسيب‌پذيري، توانمندي، احتمال بروز بحران و شدت بحران به ترتيب معيار عدم امكان اجراي قوانين در شرايط خاص اضطراري، مشاركت زوار در اجراي برنامه‌هاي ارتقاء سلامت، وجود سازه‌هاي ناپايدار و ناايمن و نقص امكانات حمل‌ونقل جهت افراد سالمند و ناتوان جسمي بالاترين وزن را به خود اختصاص داده‌اند. نتيجه گيري: براي بررسي و برنامه‌ريزي تشكيل و برگزاري تجمعات انساني با اهداف مقدس و اعتقادي لازم است ارزيابي‌هاي ريسك و تاب‌آوري در منطقه موردنظر انجام گيرد تا بتوان با به دست آوردن نقاط ضعف آن نسبت به اصلاح آن‌ها اقدام گردد. اجراي اين مدل‌ها مي‌تواند به ما كمك كند كه مهم‌ترين نقطه‌ضعف در افزايش ريسك تجمعات چيست و بهترين روش براي كاهش آن و افزايش تاب‌آوري منطقه براي برگزاري اين تجمعات كدام است.