ارائه راهبردهاي مديريت پيشگيري از تصادفات موتورسيكلت سواران در جاده‌هاي درون‌شهري اصفهان

زمينه و هدف: امروزه تصادفات رانندگي يكي از عوامل اصلي مرگ و مير در جهان به شمار مي روند. موتورسيكلت سواران از آسيب پذيرترين كاربران سيستم حمل ونقل هستند. اندازه نسبتاً كوچك همراه با موتور قدرتمند و سرعت بالا، نبود حفاظ براي سرنشينان، پيچيدگي مانور و پايداري كم، ريسك و شدت تصادفات موتورسيكلت را افزايش مي دهد. با توجه به اثرات جاني و مالي عظيم ناشي از تصادفات وسايل نقليه موتوري در جوامع، محققان به طور مستمر به دنبال راهكارهايي براي مديريت پيشگيري از تصادفات هستند. هدف پژوهش حاضر تعيين راهبردهاي مديريت پيشگيري از تصادفات موتورسيكلت سواران در جاده هاي درون شهري اصفهان است. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش انجام توصيفي-تحليلي است. به منظور دستيابي به اهداف پژوهش از تكنيك SWOT با بهره گيري از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) و مقايسات زوجي راهبردهاي پيشنهادي جهت مديريت كاهش تصادفات استخراج گرديد. يافته ها: پس از استخراج عوامل دروني (قوّت ها و ضعف ها) و بيروني (فرصت ها و تهديدها) يافته هاي پژوهش نشان داد با توجه به وزن بالاي نقاط ضعف و فرصت ها در زمينه مديريت كاهش تصادفات نسبت به دو عامل ديگر، راهبرد بازنگري انطباقي (WO) مطلوب ترين راهبرد در مديريت كاهش تصادفات موتورسيكلت در شهر اصفهان مي باشد. نتايج: مهم ترين دلايل ضعف مديريت تصادفات موتورسيكلت سواران در شهر اصفهان به عوامل انساني بر مي گردد. منشأ اصلي اين ضعف ها پايين بودن فرهنگ رانندگي است كه منجر به رفتارهاي خطرآفرين مي گردد. در واقع مي توان عدم آموزش موتورسيكلت سواران طبق استانداردهاي جهاني و سهولت در گرفتن گواهينامه را از اصلي ترين دلايل اين ضعف ها دانست.