عوامل اقتصادي-اجتماعي مؤثر بر قانون ‌گريزي رانندگان شهر اردبيل

زمينه و هدف: قانون‌گريزي رانندگي به تمرد و سرپيچي از قواعد ترافيكي، فرامين جاده‌اي پليس راهور و تضاد با آيين‌نامه راهنمايي رانندگي اطلاق مي‌شود. هدف اصلي تحقيق، مطالعه دلايل اقتصادي- اجتماعي قانون‌گريزي رانندگان در شهر اردبيل است.روش: روش تحقيق حاضر از نوع پيمايش - كمي و ابزار آن پرسشنامه نيمه استاندارد است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر تعيين و به‌صورت تصادفي در بين گروه مورد مطالعه توزيع‌شده است. روايي و پايايي پژوهش از بعد نظري و تجربي مورد تأييد قرارگرفته و از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي با نرم‌افزار spss25 براي تجزيه ‌و تحليل يافته‌ها استفاده ‌شده است.يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه بين شكاف اجتماعي- طبقاتي (0.428)؛ بي‌عدالتي اجتماعي- اقتصادي (0.240)؛ آنومي اقتصادي (0.331)؛ محروميت نسبي (0.472)؛ رضايت از زندگي (0.336-)؛ كنترل و نظارت پليسي (0.322) و ميزان دين‌داري (0.462-) با گرايش به قانون‌گريزي رانندگي رابطه معني‌داري وجود دارد. همچنين ضريب همبستگي چندگانه برابر 0.250 و ضريب تعيين تعديل‌شده برابر با 0.184 بوده ست.نتيجه‌گيري: بر مبناي يافته‌هاي تجربي با افزايش شكاف‌هاي اجتماعي- اقتصادي، احساس بي‌عدالتي، كاهش كيفيت و رضايت زندگي شهروندان، ميزان تبعيت از قانون، هنجار و نظم ترافيكي در بين رانندگان كاهش‌يافته و رفتار رانندگان، تحت تأثير فضاي اقتصادي- اجتماعي جامعه است.