حق زنان در باروري در روايت عزل از ديدگاه اماميه و اهل سنت

حق زنان در باروري و انعقاد نطفه در رحم در ازدواج از نظر روايت و هم از منظر حقوق انساني در عصر كنوني محل بحث و نظر است. بسا يكي از زوجين بعد از ازدواج تمايل و يا عدم تمايل به فرزندآوري، تأخير، تنظيم و يا تحديد نسل بدون مشورت و هماهنگي از طريق عزل يا يكي از روش‌هاي متداول امروزي دارد كه موجب نزاع در ميان زوجين و سبب ايجاد پرونده‌هاي قطور در مراجع قضايي گاهي نيز به طلاق در ميان زوجين  منجر خواهد شد. به‌دليل عدم اهميت آن در زمان گذشته، فقهاي متأخرين در كتاب‌هاي فقهي باب مستقلي به آن اختصاص نداده‌اند. اما امروزه با پديدة دنياي مجازي، دهكدة جهاني و تهاجم رسانه‌هاي غربي به ناديده گرفتن حق زنان در اسلام، بيان اهميت موضوع در عصر حاضر ضرورت دارد. اين تحقيق با احصا و تحليل ديدگاه مذاهب چهارگانۀ اهل سنت و اماميه و نظرهاي فقهاي معاصر فريقين با بررسي ادلة عقلي و استنباط از روايات نقلي، درصدد جواب اين مسئله است كه آيا با ازدواج، حقي براي زن در فرزندآوري ايجاد خواهد شد يا خير؟ نتيجة تحقيقات نشان مي‌دهد كه زنان در باروري ذي‌حق‌اند و فرزندآوري حق مشترك بين زوجين است.