حق ارث در بين زنان عشاير (مورد مطالعه: طايفه سِيَل در شهرستان دلفان، استان لرستان)

حق ارث زنان يكي از مهمترين حقوقي است كه در برخي جوامع ناديده گرفته شده است. در اكثر جوامع عشايري، با وجود همراهي زنان با مردان در امور زندگي، زنان از حق ارث محروم هستند. براي پاسخ به چرايي وجود اين مسئله، پژوهش حاضر در بين طايفه سِيَل در شهرستان دلفان استان لرستان با رويكرد كيفي و مصاحبه‌هاي عميق و روش تحليل مضمون انجام شده ‌است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، طي صد سال اخير، حق ارث در بين زنان عشاير سِيَل تغيير محسوسي نداشته است و در مورد موضوع پرداخت ارث به زنان، طايفه سِيَل به قوانين رسمي و اصول شرعي توجه نمي شود، و صرفاً بر اصول عرفي برگرفته از نظام ايلي تأكيد دارند. نظام ايلي مشروعيت‌بخشي‌ها و توجيه‌كننده‌هايي در راستاي واگذاري حق ارث به مردان طايفه و نيز عدم مطالبه و پرداخت ارث به زنان را ايجاد كرده است. با اين حال نظام ايلي در طايفه سِيَل براي زنان ايل همواره روزنه‌هاي اميد و حق ريشه را در طايفه باقي گذاشته و با انتقال و ثبت رسمي ارث به مردان مقابله كرده است. در مجموع، عوامل اقتصادي در بين عشاير، ساختار اجتماعي محكمي را ايجاد كرده‌‌اند. با اينكه امروزه، آن عوامل اقتصادي بي‌اهميت شده‌اند، اما ساختار اجتماعي از چنان استحكامي برخوردار است كه اجازه نمي‌دهد زنان حق ارث را مطالبه و دريافت كنند.