ديدگاه علامه حلي در باب معرفت شناسي كلّي ‌ها

مسأله كلّي ‌ها از آغاز فلسفه به عنوان يكي از مسائل پرماجرا محل اهتمام است. كاركردهاي هستي شناختي (نحوه ي وجود كلي) و معرفت شناختي اش (نحوه ي ادراك كلي) آن را به مسأله بدل نمود. از ديرباز انديشوراني بسيار اين دو جنبه از مسأله كلّي‌ها را مورد كاوش قرار داده اند. در اين جستار وجه معرفت شناسي كلّي‌ها مطمح نظر است. علامه حلي نظرياتي درخور توجه در اين زمينه عرضه كرده اند كه به رغم اهمّيّت، قدرشان مجهول است. مدعاي اين نوشتار واكاوي چگونگي تلقي وي در نحوه ادراك مفاهيم كلي است. يافته هاي تحقيق گوياي اتخاذ رويكرد تقريباً مشابه علامه در تقرير متداول مفهوم كلي، نسبت ميان دو مفهوم كلي، اقسام كلي، تعقل كلي، تجرد مفاهيم كلي و محل آنها با جمهور انديشمندان اسلامي است امّا در مقام تنقيح تشخّص و تجريد با قاطبه آنها اختلاف نظر دارد. همچنين ديدگاه ايشان در باره نظريه تجريد متزلزل به نظر مي رسد.