كنكاشي زيباشناسانه بر خطابات قرآن كريم

قرآن كريم با بهره‌گيري از تمامي ظرفيت ها و لطايف سخن از جانب خداوند تعالي به منظور هدايت بشر بر پيامبر اكرم (ص) نازل شده است. اين كتاب شريف بعنوان معجزه بياني خداوند داراي مولفه هاي زيبايي شناختي فراواني مي باشد. خطاب و خطابات الهي بكار گرفته شده در قرآن كريم از نظر ساختار، معاني و اهداف آنها و همچنين صنايع زيباي ادبي بكار گرفته شده در اين زمينه از جمله اين موارد مي باشند. نوشته حاضر سعي دارد با بهره‌گيري از روش توصيفي- تحليلي با بهره گيري از آيات الهي و مطالب و نظرات انديشمندان ميان رشته اي به اين سوال پاسخ دهد كه نقش زيباشناختي خطاب و خطابه در قرآن چيست، چه ويژگيها و چه نتايج و تاثيراتي بر مخاطبين دارد؟ نتايج حاصل از پژوهش حاكي از اين است كه قرآن كريم از خطابه و عناصر و ظرفيت هاي زيبايي شناختي آن در كنار بسياري مولفه هاي زيباشناختي بياني قرآن جهت ايجاد حداكثر احساس و اداراك در مخاطبين و نهايتاً شكل گيري تاثيرات مورد نظرش بهره برداري نموده است.