پايش دماي سطح زمين و تحليل دماي بازيابي شده در سطح كاربري اراضي در پارس آباد مغان با استفاده از تصاوير سنجنده ETM و OLI

دماي سطح زمين از كليدي ترين پارامترهايي است كه مي تواند اطلاعات باارزشي از خصوصيات فيزيكي سطح زمين و هواي اطراف آن مهيا كند. اين تحقيق با هدف بررسي و ارزيابي دماي سطح زمين و تحليل آن دررابطه با كاربري اراضي توسط الگوريتم پنجره مجزا در شهرستان پارس آباد با دو تصوير ماهواره اي لندست 5 و 8 براي روز 24 آگوست 1990 و 2020 انجام شد. نتايج نشان داد كه در سال هاي 1990 و 2020 عموماً بخش هاي غرب و شمال غرب شهرستان، داراي پوشش هاي جنگلي و پوشش گياهي نسبتاً متراكم درحالي كه بخش هاي جنوب غرب عموماً اراضي كوهستاني و باير است. شاخص پوشش گياهي سال هاي 1990 و 2020 در بخش هاي شرقي محدوده موردمطالعه داراي شاخص NDVI بالاتر از 0.3 بوده كه گوياي پوشش گياهي با تراكم متوسط به بالا است. بيشينه شاخص پوشش گياهي در سطح محدوده در ماه آگوست به 0.55 رسيده كه عموماً مربوط به اراضي باغي و كشاورزي و يا محدوده هاي جنگلي متراكم در شمال و شمال شرق محدوده است. از طرف ديگر بخش هاي وسيعي از شهرستان پارس آباد به ويژه در جنوب و جنوب غرب اين شهرستان فاقد پوشش گياهي بوده و درواقع اراضي باير به شمار مي روند. همچنين نتايج ارزيابي دماي سطح زمين نشان داد دماي بازيابي شده ميانگين فضايي سطح زمين در روز 24 ماه آگوست سال 1990 كه براي ساعت 11.30 دقيقه به وقت محلي با استفاده از الگوريتم پنجره مجزا به دست آمده است، در محدوده شهرستان پارس آباد برابر 31.8 درجه سانتي گراد بوده است درحالي كه اين دما در همين روز و همين ساعت در سال 2020، برابر 33 درجه سانتي گراد بوده است.