اثر استئوژنيك زينگرون بر سلول‌هاي بنيادي مشتق از بند ناف انساني و بررسي بيان miR-590 و Smad7

سابقه و هدف: تمايز استئوبلاست‌ها فرآيند مهم و حياتي است كه باعث پايداري و هومئوستازي استخوان مي‌شود. زينگرون (ZG) 4-(4-hydroxy-3-methoxyphenyl)-2-butanone   كه از گياه زنجبيل جدا مي‌شود در بسياري از فرآيندهاي بيولوژيكي و درمان بيماري‌ها نقش دارد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير زينگرون بر سلول‌هاي بنيادي مشتق از بند ناف انساني (hUC-MSCs) و تمايز آن‌ها به استئوبلاست‌ها مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي تاثير زينگرون بر روي 10^6×2 سلول بنيادي مزانشيمي مشتق از بند ناف در 4 گروه بررسي گرديد. 1 گروه كنترل و 3 گروه تيمار با غلظت‌هاي 50 ، 100 و 200 ميكرومولار مطالعه گرديدند. تاثير زينگرون بر بقاي سلول‌هاي hUC-MSCs با روش MTT بعد از 24، 48 و 72 ساعت بررسي گرديد. بيان ژن‌هاي miR-590 و Smad7 و ماركرهاي تمايزي مانند (OSX) Osterix و runt-related transcription factor 2 (RUNX2) به وسيله آزمايش (qRT-PCR) واكنش زنجيره‌اي پليمراز كيفي بررسي شد. به وسيله واكنش آلكالين فسفاتاز (ALP) ميزان بيان اين آنزيم بررسي گرديد. يافته‌ها: زينگرون به صورت معني‌داري اثر تكثيري بر سلول‌هاي hUC-MSCs به خصوص درغلظت 200 ميكرومولار داشت. زينگرون بر تمايز استئوبلاست‌ها اثر معني‌داري داشته و بر بيان ماركرهاي اختصاصي مانند ALP (0/05 p در 200 ميكرومولار)، RUNX2 (0/001 p در 200 ميكرومولار) و OSX (0/001 p) تاثير مثبت نشان داد. تحت تاثير غلظت‌هاي مختلف زينگرون miR-590 (0/05 p در 200 ميكرومولار) افزايش بيان پيدا كرده در مقابل Smad7 كاهش بيان را نشان داد (0/001 p). در واقع miR-590 باعث سركوب Smad7 شده و به تمايز سلول‌هاي استئوبلاست كمك مي‌كند. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه زينگرون با افزايش بيان ماركرهاي اختصاصي استئوبلاست‌ها (OSX، RUNX2 و ALP) باعث تمايز سلول‌هاي استئوبلاست مي‌گردد. به علاوه افزايش بيان miR-590 باعث سركوب Smad7 شده و به تمايز سلول‌هاي استئوبلاست كمك مي‌كند.