عنوان مقاله :
رابطه استرس درك شده با بيماري ويتيليگو
پديد آورندگان :
تاجور ، مريم دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مديريت، سياستگذاري و اقتصاد سلامت , مرتضائي ، اميرحسين دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه پوست , خالديان ، زينب دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مديريت، سياستگذاري و اقتصاد سلامت , صادقي نيا ، علي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه پوست , عمادي ، ناصر دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات پوست، بيمارستان رازي , آتش بهار ، ام البنين دانشگاه علوم پزشكي سيرجان - دانشكده علوم پزشكي سيرجان - گروه بهداشت عمومي
كليدواژه :
استرس درك شده , ويتيليگو , مطالعه مورد- شاهدي , ايران
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: ويتيليگو يك اختلال پوستي پيچيده است كه با لكههاي بيرنگ ناشي از تخريب ملانوسيتها تظاهر يافته و زمينهساز بروز اختلالات روانشناختي در مبتلايان ميگردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي ميزان استرس درك شده در مبتلايان به ويتيليگو در مقايسه با گروه شاهد ميباشد. مواد و روشها: اين مطالعه مورد- شاهدي در بيمارستان رازي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران از شهريور لغايت اسفند ماه 1399 انجام شد. 87 نفر از بيماران ويتيليگو با تشخيص قطعي (گروه مورد) با 130 نفر از مبتلايان به ساير بيماريهاي پوستي غير مرتبط با عوامل روان تني (گروه شاهد) به روش در دسترس انتخاب و از نظر ميزان استرس درك شده فعلي با يكديگر مقايسه شدند. در اين مطالعه استرس درك شده متغير وابسته، تيپ باليني بيماري و محل ضايعه متغيرهاي مستقل و ويژگيهاي دموگرافيك بيماران متغيرهاي زمينهاي بودند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد استرس درك شده كه بازه نمرات در آن بين 0 تا 40 ميباشد، جمع آوري و مقايسه شد.يافتهها: ميانگين استرس درك شده در مبتلايان به ويتيليگو (6/24±19/17) نسبت به ساير بيماران پوستي (6/96±16/75) بيشتر بود كه با كنترل تأثير متغيرهاي زمينهاي اين افزايش معنيدار بود (1/98=Coef.، 3/75-0/21=CI، 0/02=p). بين استرس درك شده با تيپ باليني و مدت ابتلا به ويتيليگو رابطه معني داري ديده نشد. تنها بروز ضايعات ژنيتال با تجربه استرس ارتباط داشتند (0/01=p). همچنين با افزايش سطح تحصيلات ميزان استرس در مبتلايان كاهش مييافت (0/01=p).نتيجهگيري: بر اساس يافتههاي مطالعه حاضر، ابتلا به ويتيليگو ميتواند منجر به افزايش استرس در مبتلايان گردد. از آنجايي كه استرس منجر به تأثيرات منفي بر تاب آوري و كميت و كيفيت دوره درمان در بيماريهاي مختلف ميشود، لذا توجه به جايگاه مشاوره و حمايتهاي روانشناختي در برنامه درماني بيماران ويتيليگو ضروري به نظر ميرسد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل