مقايسه اثرات تجويز ليدوكائين به شكل وريدي و اسپري به دنبال جاگذاري ماسك راه هوايي- حلقي (LMA)

سابقه و هدف: ماسك راه هوايي- حلقي (LMA=Laryngeal Mask Airway) در بيهوشي جراحي‌هاي كوتاه مدت به طور شايع به كار مي‌رود. ليدوكائين وريدي جهت تحمل بهتر بيماران پس از جاگذاري LMA استفاده مي‌گردد. با توجه به عوارض جانبي ليدوكائين وريدي، هدف از اين مطالعه مقايسه اثر اسپري ليدوكائين با ليدوكائين وريدي در ميزان فشار خون، ضربان قلب، شدت گلودرد، سرفه، لارنگواسپاسم و عوارض ديگر شامل تهوع، استفراغ و تشنج پس از تعبيه LMA مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دوسوكور بر روي 120 بيمار در سنين 65-18 سال با انديكاسيون جراحي الكتيو كوتاه مدت چشم، در 2 گروه مساوي 60 نفري انجام شد. به گروه اول ليدوكائين وريدي 1% به ميزان mg/kg 1/5 و گروه دوم 5 پاف اسپري ليدوكائين 10% در ته حلق تجويز شد. سپس در هر دو گروه فشار خون از طريق دستگاه فشار سنج، ضربان قلب توسط سيستم مانيتورينگ ضربان قلب، شدت گلودرد بر اساس معيار VAS و شدت سرفه بر اساس خفيف، متوسط و شديد اندازه‌گيري و مقايسه شد.يافته‌ها: در اين مطالعه 79 نفر مرد (65/8%) و 41 نفر زن (42/2%) شركت داشتند. از لحاظ باليني تغيير قابل توجهي در ميزان فشار خون در دو گروه مشاهده نشد. ميانگين شدت گلودرد در زمان‌هاي دو و سه ساعت بعد از بيداري به ترتيب در گروه اسپري ليدوكائين 1/33±0/51 و 1/07±0/41 در مقايسه با ليدوكائين وريدي 2/02±1/15 و 1/9±1/08 كاهش قابل ملاحظه‌اي داشت (0/05p ). همچنين تغييرات قابل ملاحظه‌اي در ميزان ضربان قلب، سرفه و لارنگواسپاسم در بين دو گروه مشاهده نشد. به علاوه، هيچ موردي از ابتلا به تهوع، استفراغ و تشنج در دو گروه يافت نگرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، اسپري ليدوكائين مي‌تواند جهت كاهش شدت گلودرد ناشي از قرار دادن LMA پيشنهاد گردد.