بررسي نحوه مديريت الزامات انتشار دي اكسيد گوگرد (SOX) در رابطه با قانونIMO 2020 در صنعت دريانوردي

با توجه به الزامات جديد براي انتشار دي اكسيد هاي گوگرد (SOX) از كشتي ها كه از اول ژانويه سال 2020 توسط سازمان بين المللي دريانوردي اجرا شده است ميزان گوگرد موجود در سوخت مي بايست به 5/. درصد كاهش يابد. در اين پژوهش نحوه مديريت الزامات انتشار دي اكسيد گوگرد با بررسي و تجزيه و تحليل مقايسه اي فناوري هاي مختلف كنترل انتشار دي اكسيد گوگرد انجام شده است كه مرجع تصميم گيري براي انتخاب بهترين گزينه را براي مديران در حوزه صنعت دريانوردي فراهم مي كند. در اين تحقيق با بررسي هاي جامع كتابخانه اي ، معيارهاي اصلي كنترل انتشار دي اكسيد گوگرد (SOX) به منظور انطباق با الزامات قانون سازمان بين المللي دريانوردي و 24 زيرمعيار استخراج گرديد. در گام بعدي با بهره گيري از روش دلفي و توزيع 68 عدد پرسشنامه در ميان جامعه آماري انتخاب شده شامل كارشناسان بخش دريايي اداره كل بنادر و دريانوري استان بوشهر، فرماندهان شناورها، مالكان شناور و شركت هاي سوخت رسان، عوامل موثر بر فناوري هاي كنترل انتشار دي اكسيد گوگرد(SOX) رتبه بندي گرديد. همچنين براي اولويت بندي زيرمعيارها ضريب اهميت تلفيقي محاسبه و بر مبناي آن رتبه بندي انجام شد..يافته هاي پژوهش نشان مي دهد ، معيار هاي سوخت كم سولفور(LSFO) و نصب اسكرابر بيشترين ضريب اهميت را دارند و همچنين زيرمعيارهاي استفاده از سوخت كم سولفور(LSFO) مي تواند بر كنترل انتشار دي اكسيد گوگرد (SOX) اثر گذار باشد ، استفاده از سوخت كم سولفور(LSFO) مي تواند به منظور انطباق با الزامات IMO 2020 مورد استفاده قرار گيرد ، سوخت كم سولفور(LSFO) مي تواند در كشتي هاي ايراني مورد استفاده قرار گيرد. ، اسكرابر مي تواند در كشتي هاي ايراني مورد استفاده قرار گيرد و استفاده از سوخت كم سولفور(LSFO) قابليت پايداري و سازگاري با ساختار كشتي را دارد بيشترين ضريب اهميت تلفيقي را بدست آورد.