ارزيابي تاثير توده‌هاي بومي به عنوان پايه بر ميزان تحمل به تنش خشكي در هنداوانه ’كريمسون سوئيت’

استفاده از پايه هاي متحمل به خشكي از جمله هندوانه‌هاي بذري، ديمي و كدو يك راه‌حل موثر در افزايش تحمل به تنش خشكي در هندوانه است. بدين-منظور اين آزمايش بصورت گلخانه‌اي به منظور ارزيابي اثر تيمار آبياري در سه سطح ظرفيت مزرعه اي (FC 0.6- 0.3 و :0.8-0.6: 0.8-1) و تيمار پايه در پنج سطح (شاهد، سه پايه هندوانه ديم و بذري: سبزوار، خواجه و آشتيان و يك پايه كدو: شينتوزا) بر پارامترهاي فيزيولوژيك و بيوشيميايي در هندوانه رقم كريمسون سوييت سوپر دراگون F1 اجرا شد. نتايج نشان داد كه با افزايش سطوح خشكي تعداد روزنه برگ در گياهان پيوندي و غيرپيوندي كاهش مي‌يابد و گياهان پيوند شده روي پايه شينتوزا تراكم روزنه‌اي بالاتري داشتند. تنش خشكي سبب كاهش معني‌دار شاخص كلروفيل، محتواي نسبي آب برگ و افزايش نشت الكتروليت در هندوانه‌هاي مورد مطالعه شد. ظرفيت آنتي‌اكسيداني كل و فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز در نتيجه تنش خشكي افزايش يافت، اما اين افزايش در گياهان پيوندي روي پايه‌هاي شينتوزا و سبزوار بيشتر از گياهان پيوند شده روي پايه‌هاي آشتيان و خواجه و همچنين هندوانه‌هاي غيرپيوندي بود. هندوانه‌هاي پيوند شده روي پايه‌هاي سبزوار و شينتوزا بالاترين، درحاليكه هندوانه‌هاي غير پيوندي و پيوند شده روي پايه آشتيان كمترين ميزان محتواي تركيبات فنلي برگ را توليد نمودند.. سطح پتاسيم و فسفر در گياهان با آبياري نرمال بالاتر از گياهان تحت تنش بود. در نتيجه صفات عملكرد و رشد رويشي بطور معني‌داري تحت تاثير تيمارهاي آبياري و پيوند قرار گرفتند.