مشخصه ‌يابي، ارزيابي زيستي و بررسي خواص ضدباكتريايي شيشه زيست‌ فعال پايه سيليكاتي اصلاح شده با استرانسيم در حضور مقادير بالاي منيزيم

در اين پژوهش، شيشه هاي زيست فعال پايه سيليكاتي اصلاح شده با استرانسيم اكسيد بر پايه 60SiO2-(36-x)CaO-4P2O5-5SrO-(8,10)MgO (درصد مولي) به روش سل-ژل سنتز شدند و خواص زيست فعالي برون تني (In vitro) آن ها توسط آزمون هاي مشخصه يابي، ارزيابي هاي زيستي و آزمون ضدباكتريايي در مقابل باكتري هاي مرسا (MRSA) بررسي گرديد. طبق نتايج طيف سنجي فلورسانس پرتو ايكس (XRF)، ميزان تغيير در مقدار عناصر به طور ميانگين قبل و پس از سنتز، براي نمونه SBG8M و SBG10M به ترتيب برابر با 4.08 ± 6.202 و 2.66 ± 4.99 درصد بود كه اين امر حاكي از تاثيرگذاري ناچيز فرآيند سنتز بر روي تركيب شيميايي نهايي نمونه ها است. همچنين طبق نتايج طيف سنجي پراش پرتو ايكس (XRD)، پيك هاي مشخصه هيدروكسي آپاتايت (HA) تنها در نمونه SBG8M پس از 14 روز غوطه وري در محلول شبيه سازي شده بدن (SBF) مشاهده گرديد كه اين نتيجه توسط مشاهده بلورهاي كروي هيدروكسي آپاتايت در تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) نيز تاييد شد. ضمن اينكه طبق نتايج ارزيابي هاي زيستي، افزايش مقدار منيزيم اكسيد از 8 به 10 درصد مولي، منجر به كاهش 6.74، 4.87 و 17.65 درصدي در ميزان چگالي نوري (OD) و نيز كاهش 9.93، 12.16 و 24.30 درصدي در فعاليت فسفات قليايي (ALP) به ترتيب در روزهاي 1، 3 و 7 كشت در محيط كشت برون تني گرديد. علاوه بر اين افزايش مقدار منيزيم اكسيد، منجر به كاهش 18.53 درصدي خواص ضدباكتريايي گرديد. بنابراين حضور مقادير بالاي 8 و 10 درصد مولي منيزيم اكسيد در تركيب شيميايي شيشه هاي زيست فعال، منجر به كاهش زيست فعالي برون تني و خواص ضدباكتريايي آن ها مي گردد.