نگاهي به اقتضائات اخلاقي در تعامل چهره به چهره از چشم انداز آموزه هاي اسلامي و با تحليل روان شناختي

التزام به هنجارهاي اخلاقي در روابط اجتماعي و به ويژه در تعامل چهره به چهره، از انتظاراتي است كه به گونه‌هاي مختلف در آموزه هاي قرآني و حديثي مورد توجه قرار گرفته است. سوال اساسي اين است كه از چشم انداز اسلامي چه انتظارات اخلاقي در تعامل چهره به چهره وجود دارد و آثار روان شناختي التزام به هنجارهاي اخلاقي چيست ؟ در پژوهش پيش رو با روش پردازش توصيفي تحليلي، به تحليل و تبيين برخي از اقتضائات اخلاقي تعامل چهره به چهره پرداخته مي شود. با تامل در آموزه هاي قرآني و حديثي و با بهره گيري از تحليل هاي روان شناختي مي توان ادعا كرد كه در آموزه هاي اسلامي و در راستاي بهبود و پايداري روابط اجتماعي و به ويژه در تعامل چهره چهره، عناصري وجود دارد كه التزام به آن ها فوايد زيادي در بهبود روابط اجتماعي و به ويژه در افزايش كيفيت و كميت تعامل چهره به چهره دارد. التزام به اين عناصر اخلاقي در تعامل چهره به چهره، باعث تسهيل روابط اجتماعي، افزايش ادراك صحيح، افزايش سرمايه اجتماعي، افزايش حسّ همدلي، ارتقاء صميميت ، توسعه همزيستي مسالمت آميز و باعث افزايش اعتماد متقابل و كاهش تعارض هاي اجتماعي فرهنگي مي شود.