طراحي الگوي بخشش در محيط كار با استفاده از رويكرد تركيبي

هدف پژوهش حاضر طراحي الگوي بخشش در محيط كار با استفاده از رويكرد تركيبي است. پژوهش از نظر هدف، كاربردي و توسعه‌اي است و در دو مرحله انجام گرفت. بخش كيفي با بكارگيري نظريه داده بنياد و جمع‌آوري داده‌ها از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته با 16 نفر از خبرگان سازماني ادارات دولتي شهر جهرم انجام پذيرفت. در بخش كمّي، جامعه آماري مشتمل بركليه كاركنان ادارات دولتي شهر جهرم بود كه پرسشنامه پژوهشگر ساخته پس از تأييد روايي و پايايي، بين اعضاي نمونه توزيع و گردآوري شد. حجم نمونه طبق فرمول كوكران 354 نفر محاسبه و روش نمونه‌گيري تصادفي-سهميه‌اي استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها و آزمون فرضيات از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم افزار PLS3 استفاده شد. در بخش كيفي با عنايت به مدل پيشفرض استراوس و كوربين، الگوي بخشش در محيط كار طراحي شد. نتايج بخش كيفي حاكي از آن است كه باورها، ويژگي‌هاي شخصيتي، ويژگي‌هاي شناختي، مصلحت سازماني و بروز خطا و درك آن، از شرايط علي ايجاد كننده بخشش در محيط كار هستند. فرهنگ حاكم بر جامعه، فرهنگ سازماني، ساختار سازماني و عواقب و شرايط خطا، از جمله عوامل زمينه‌اي، و شرايط مداخله‌گر شامل عوامل مرتبط با فرد خطاكار، عوامل مرتبط با محيط كار و عوامل خارجي مي‌باشند. نهايتاً مقوله بخشش در محيط كار پيامدهايي مثبت و منفي در سطح فردي، بين فردي، محيط كار و خارج از محيط كار به دنبال دارد. نتايج بخش كمّي نشان داد تمامي فرضيات پژوهش مبتني بر روابط بين ابعاد و مؤلفه‌هاي الگوي بخشش در محيط كار مورد تأييد قرار گرفت.