مدل توسعۀ قابليت تجاري‌سازي و انتقال تكنولوژي در صنعت نفت و گاز ايران

هدف پژوهش حاضر شناسايي ‌‌‌مؤلفه‌هاي تجاري‌سازي تكنولوژي در صنايع نفت و گاز جهت انتقال تكنولوژي به ديگر بنگاه‌ها است. با وجود اسناد بالادستي متعدد در صنعت نفت و علي‌رغم وجود قابليت‌هاي بالقوۀ تكنولوژيكي در اين صنعت، درآمدزايي حاصل از تجاري‌سازي تكنولوژي و خلق ثروت ناشي از انتقال آن به ديگر سازمان‌ها، موضوعي مغفول بوده است. اين پژوهش از حيث هدف كاربردي و رويكرد آن نيز كيفي است. اجراي پژهش حاضر بر اساس مراحل تئوري داده‌بنياد شامل كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي است. به اين منظور، علاوه‌بر استخراج مفاهيم پايه بر اساس مطالعۀ مقالات، كتب و پايان‌نامه‌ها، از روش مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته با 11 نفر از مديران ارشد وزارت نفت، بيش از 200 كد باز در 46 طبقه‌‌بندي احصاء شد. در نهايت، 10 ‌‌‌مؤلفه اصلي در قالب مدل كيفي تجاري‌سازي تكنولوژي شناسايي شد.