تبيين و تحليل رابطه‌ي حواس ظاهري با حكم در قضايا در فلسفه اسلامي با رويكرد تاريخي-منطقي

پيروان فلسفه‌ي اسلامي بايد نسبت خويش را با حس و تجربه مشخص نمايند تا بتوانند به رشد، روزآمدي و در موارد فراواني به توليد دست يابند و خود را به عنوان جرياني زنده و پويا به جهان فلسفه معرفي نمايند. يكي از مباحث مطرح در فلسفه‌ي معرفت؛ مسئله‌ي رابطه‌ي حواس ظاهري با حكم در قضايا است. اين مقاله با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و بهره‌گيري از روش‌هاي توصيفي، تحليلي و استدلالي و رويكردهاي تاريخي و منطقي درپي پاسخ به اين پرسش‌ها است كه: ديدگاه‌هاي فلاسفه‌ي اسلامي در خصوص رابطه‌ي حواس ظاهري با حكم در قضايا چيست؟ و نظريه‌ي مختار در اين مسئله چگونه است؟ نتيجه اينكه مسئله مذكور از سوي فلاسفه‌ي اسلامي به صورت جدي مورد توجه واقع نشده است. يكي از راه‌هاي شناخت اين رابطه كه مورد توجه ما نيز هست، تحليل از طريق مراحل شناخت تصديقي و گزاره-اي است.ه صورت جدي مورد توجه واقع نشده است. يكي از راه‌هاي شناخت اين رابطه كه مورد توجه ما نيز هست، تحليل از طريق مراحل شناخت تصديقي و گزاره-اي است.