مقايسه اضطراب امتحان در نيمرخ‌هاي مختلف انگيزشي: تحليل مبتني بر شخص

عوامل فراواني مانند انگيزش و اضطراب مي‌توانند بر يادگيري دانش ­آموزان تأثير بگذارند. دراين‌باره، شواهد نشان داده كه انگيزش يكي از عوامل مؤثر و مهم در بهبود عملكرد دانش­آموزان است. پژوهش حاضر باهدف تعيين نيمرخ انگيزشي دانش­آموزان با استفاده از تحليل مبتني بر شخص و مقايسه‌ اضطراب امتحان با توجه به اين نيمرخ‌ها انجام‌گرفته است. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- علّي مقايسه‌اي است. جامعه آماري، دانش­آموزان پسر مقطع متوسطه‌ دوره‌ اول ناحيه‌ 2 شهر قم بوده است كه به روش نمونه گيري خوشه‌­اي چندمرحله‌اي، تعداد 203 نفر دانش‌آموز پايۀ هشتم و نهم، مقياس جهت‌گيري اهداف پيشرفت اليوت و اضطراب امتحان را تكميل نمودند. براي تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS از روش تحليل خوشه‌اي و تحليل واريانس بهره گرفته شد. بر اساس نتايج حاصل از تحليل خوشه‌اي، چهار خوشه انگيزش براي دانش آموزان به دست آمد: 15.7 درصد در خوشه‌ عملكردگريزي، 29.5 درصد در خوشه‌‌ تبحرگرا-عملكرد گرا، 21.1 درصد در خوشه‌‌ بي­انگيزشي و 33.4 درصد در خوشه‌‌ انگيزش چندگانه قرار گرفتند. اضطراب امتحان خوشه‌‌ بي ­انگيزشي و عملكردگريزي بيشتر از ساير خوشه‌ها بود (0.001P ). يافته‌هاي به‌دست‌آمده به مسئولان حوزه‌ آموزش كمك خواهد كرد تا با طراحي برنامه‌هاي مداخله‌اي تربيتي، در ارتقاء يا حفظ انگيزش دانش­آموزان، در طول سال‌هاي تحصيلي اقدامات مؤثري را انجام دهند.