خطاهاي واژگاني در انشاهاي فارسي نوشته شده توسط دانشجويان عرب زبان: تحليل خطا و تحليل مقابله‌اي

اين مقاله با بررسي‌ خطاهاي واژگاني برگرفته از 200 انشاي نگاشته‌شده توسط فارسي‌آموزان عرب‌زبان، رويكرد تازه‌اي را به آموزش‌هاي واژگاني در چارچوب «تحليل خطا و تحليل مقابله‌اي» پيشنهاد مي‌دهد. از اين تعداد، 100 زبان‌آموز در محيط فارسي‌زبان و 100 زبان‌آموز ديگر در محيط غيرفارسي‌زبان درس مي‌خواندند. در انشاي اين افراد تعداد 927 خطا يافت شد. طبقه‌بندي لاچ (Llach, 2011) از خطاهاي واژگاني كه در اين مقاله به كار گرفته شده، به آن دسته از خطاهاي معنايي و صوري مي‌پردازد كه خاستگاهي بين‌زباني و درون‌زباني  دارند. يافته‌هاي تحليلي كه با نرم‌افزار آماري اس.پي.اس.اس به‌دست آمد، نشان مي‌دهد كه در 5. 90 درصد از 200 انشاء داراي خطا، بيشترين موردي كه زبان‌آموزان مرتكب شدند، خطاهاي درون‌زباني بود. خطاهاي رايج در ميان زبان‌آموزان خطاهاي صوري و معنايي بودند كه به‌ترتيب، 72 درصد و 5. 50 درصد از 200 انشا داراي خطا يافت شدند. همچنين، پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه رابطه آماري معناداري بين خطاهاي بين‌زباني (تداخل زبان اول) و محيط غيرفارسي‌زبان وجود دارد. اين مسئله درستي نسخه مياني از تحليل مقابله‌اي را اثبات مي‌كند. داده‌هاي اين جستار مي‌تواند به‌عنوان راهنمايي براي پژوهشگران در نگارش فرهنگ واژگان و اصطلاح‌هاي خطاهاي زباني به كار گرفته شود.