معادلهاي دروغين در تركي زنجاني و تركيِ استانبولي

معادل هاي دروغين واژه‌هايي هستند كه باوجود دارابودن تلفظ كمابيش يا كاملاً يكسان در زبان مقصد و مبدأ، از جنبه‌ كاربرد و معنا متفاوت بوده و چالش جدي در برقراري ارتباط مؤثر بين زبان ها ايجاد مي‌نمايند. معادل هاي دروغين به دو گروه كامل و ناقص دسته‌بندي مي‌شوند. هدف پژوهش حاضر، شناسايي انواع معادل هاي دروغين در دو گونه‌ تركي زنجاني و تركي استانبولي و نيز تبيين تفاوت فراواني آن‌ها از جنبه‌ مقوله هاي دستوري بود. پژوهش حاضر از نوع تركيبي (كمي و كيفي) است. بخش كيفي به شناسايي معادل هاي دروغين و گونه‌هاي مختلف آن از جنبه‌ مقوله هاي دستوري، در اين دو گويش مي‌پردازد. بخش كمي شامل سنجش فراواني و نيز معناداريِ تفاوت فراواني آن‌ها، از جنبه‌ مقوله هاي دستوري است. برمبناي آمار توصيفي، معادل هاي دروغين در دو گويش از جنبه‌ تعداد مقوله هاي دستوري، به‌ترتيب مشتمل اند بر اسم، صدوهفت مورد (53.5 درصد)؛ فعل، شصت‌ودو مورد؛ (31 درصد)، صفت، بيست‌وشش مورد (13 درصد) و قيد پنج مورد؛ (2.5 درصد). به‌كارگيري آمار استنباطي، نشان داد كه تفاوت معنا داري بين مقوله هاي دستوري از جنبه‌ معادل هاي دروغين در دو گويش تركي استانبولي و تركي زنجاني وجود دارد. نيمي بيشتر از معادل هاي دروغين (53.5 درصد) مربوط به مقوله‌ اسم است؛ و پس‌ازآن، به‌ترتيب فعل، صفت و قيد را دربر مي‌گيرد. اين به آن سبب است كه در زبان تركي، به‌طوركلي مقوله‌ اسم بيشترين فراواني را دارد؛ يعني اين مسئله، بازنماياننده پراكندگي اين مقوله ها در زبان تركي است.