يك رويكرد نظريه بازي ها در مسئله انتخاب تأمين كننده با در نظر گرفتن دو سناريوي همكاري و قرارداد تخفيف

در اين مقاله مسئله‌ انتخاب تأمين‌كننده در دو حالت همكاري و رقابتي موردبررسي قرارگرفته است. تأمين‌كنندگان محدوديت ظرفيت نداشته و بر اساس سياست ارسال در حين توليد رفتار مي‌كنند. دو سناريوي قرارداد فروش با استفاده از روش‌هاي تئوري بازي‌ها در نظر گرفته‌شده ‌است. سناريوي اول شامل بازي همكارانه در قرارداد قيمت عمده‌فروشي و تقسيم سود به سه روش شاپلي، ارزش  و روش حداقل هسته است. سناريوي دوم، بازي رقابتي استكلبرگ شامل سياست تأمين‌كننده رهبر در قرارداد تخفيف است. در اين تحقيق با بررسي ويژگي‌هاي ساختار بازي، نشان داده‌شده است كه مدل بازي همكارانه جوابي پايدار در راستاي كاهش هزينه‌هاي كل سيستم دارد و  هزينه فرصت هر واحد ظرفيت توليد، داراي نقشي تعيين‌كننده در مسئله‌ انتخاب تأمين‌كننده است. پس از تعيين توابع عايدي بازيكن‌ها در هر سناريو، نقاط تعادل بازي مشخص‌شده و نهايتاً با حل يك مثال عددي، عايدي هركدام از بازيكن‌ها و كل زنجيره مقايسه شده است. منافع كل زنجيره در حالت همكاري بهتر از حالت رقابتي است. خريدار بيشترين منفعت را در تقسيم سود به روش ارزش  كسب مي‌كند در حاليكه روش شاپلي بيشترين منفعت را براي تأمين‌كنندگان دارد.