بررسي تطبيقي رقابت پذيري فعاليت‌هاي بالادستي نفت و گاز در نظام حقوقي ايران و نروژ

رقابت پذيري شركت‌ها و صنايع مختلف به عنوان يكي از معيارهاي اصلي ارزيابي موفقيت آنها محسوب مي‌شود. در يك تعريف كلي، رقابت پذيري توانايي يك شركت يا صنعت براي حفظ يا افزايش سهم خود در بازارهاي ملي و بين المللي با استفاده از ابزارهاي مختلف است. قراردادهاي بالادستي، صنعت نفت و گاز يكي از صنايع كليدي كشور است. بيش از صد سال از كشف نفت در ايران مي‌گذرد و اگرچه اين صنعت نقش تعيين كننده‌اي در اقتصاد كشور دارد، اما ايران هرگز نتوانسته در زمره توسعه دهندگان فناوري‌هاي صنعت نفت جهان قرار گيرد، در حالي كه موفيقيت در تجارت كشورها، بين‌المللي شدن شركت‌هاي نفت و گاز بر اساس توانايي‌هاي فني و مهندسي و زيرساخت‌هاي قوي فناوري است و فقط صرفاً فروش نفت خام نيست. هدف اين تحقيق مقايسه رقابت پذيري فعاليت‌هاي بالادستي نفت و گاز در نظام حقوقي ايران و نروژ مي‌باشد. روش تحقيق به صورت كتابخانه‌اي مي‌باشد. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد با توجه به اينكه نروژ تنها متكي به فروش نفت خام نيست و با توسعه فناوري رشد چشمگيري در اين زمينه حاصل كرده است. و با استراتژي‌هاي مناسب همچون استفاده از ظرفيت‌هاي داخلي (شركت‌هاي خصوصي) كه باعث رقابت بيشتر در اين زمينه مي‌شود، را ارائه كرده است. پيشنهاد مي شود اگرچه توليد نفت و گاز ممكن است در كنترل دولت يا بخش خصوصي باشد ولي انتقال و توزيع آن تحت شرايط خاص از سوي بخش خصوصي مديريت شده و در بازار آزاد رقابت پذير باشد.