طراحي الگويي براي توان‌افزايي زنان در قوه قضاييه

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدلي جهت توان‌افزايي زنان در قوه قضاييه  است. روش : روش پژوهش كيفي از نوع نظريه داده بنياد است. بعد از مصاحبه با 21 نفر از زناني كه معيارهاي مدنظر پژوهش را داشتند، كدگذاري مصاحبه ها در سه مرحله‌ي  باز، محوري و گزينشي انجام شد و  نتايج يافته‌هاي پژوهش در چهار طبقه كلي «شرايط علي»، «شرايط زمينه اي»، «شرايط مداخله گر» و «پيامدهاي فردي، اجتماعي و سازماني» تقسيم بندي شدند كه در نهايت، مدل توان‌افزايي زنان در قوه قضاييه ترسيم شد. قابليت اعتماد با تكنيك سه‌گوشه‌سازي  و اعتبار  با استفاده از تكنيك تاييد اعضا و موارد ناهمخوان انجام شد كه حاكي از اعتبار نتايج تحقيق بود. يافته ها: يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه توان افزايي زنان تحت تاثير عوامل فردي، سازماني و فراسازماني قرار دارد كه  با تقويت اين عوامل مي‌توان خودباوري و عزت نفس، رضايت شغلي آنها را ارتقا داد و اعتماد مديران سازماني به استفاده از ظرفيت و توانايي‌هاي زنان و باور ساير زنان به وجود نظام شايسته‌سالاري در سازمان و احساس تعلق و تعهد سازماني را ايجاد كرد، همچنين استفاده موثر از ظرفيت و توانمندي‌هاي نيمي از جمعيت كشور، تغيير نگرش جامعه نسبت به توانمندي‌هاي زنان را رقم زد. نتايج: نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه مهم ترين مولفه در كل مولفه‌هاي توان‌افزايي زنان، مولفه كسب دانش شغلي است. به نظر مي رسد با افزايش دانش شغلي زنان مي‌توان آنها را براي به عهده گرفتن مشاغل مديريتي توانمندتر كرد.