مدل‌يابي معادلات ساختاري دين‌داري و رضايت‌زناشويي (مورد مطالعه: دانشجويان زن دانشگاه پيام نور گنبدكاووس)

هدف: اين مقاله با هدف مدل‌يابي معادلات ساختاري دين‌داري و رضايت‌زناشويي انجام يافته. روش : روش تحقيق توصيفي و همبستگي، جامعه آماري شامل 400 دانشجوي متاهل زن مشغول به تحصيل بود كه 200 نفر با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونه كوكران و به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. و ابزار پژوهش پرسشنامه‌هاي دين‌داري (گلـزاري، 1379) و رضايت‌زناشويي انريچ (اولسون و ديگران، 1989) انجام گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون معادلات ساختاري، با استفاده از نرم افزار LISREL استفاده شده است. يافته ها: در مدل‌يابي معادلات ساختاري رضايت‌زناشويي با دين داري ارتباط مثبت و معناداري داشت به غير از سه مولفه زناشويي، مديريت مالي و فعاليت‌هاي مربوط به اوقات فراغت كه با توجه به پايين بودن مقدار معناداري از حد استاندارد تعريف شده بود، رابطه معناداري مشاهده نگرديد. مدل ارائه شده پرازش خوبي از داده‌‌هاي دنياي واقعي داشته است، يعني اين در كليت مدل معادله ساختاري، تأثير متغير دين‌داري در مؤلفه‌هاي رضايت‌زندگي دانشجويان پيام نور گنبدكاووس تأييد شده و برازش معني‌دار دارد. نتيجه: نتايج بيانگر اين موضوع است كه علاوه بر انجام واجبات كه بيشتر بُعد فردي دين است، دخالت دادن دين در تصميم‌گيري‌ها و انتخاب‌ها كه بيشتر بُعد اجتماعي است، رضايت از زندگي را تحت تاثير قرار داده و آن را قابل پيش‌بيني مي‌ نمايد.