ابن‌سيناي اشراقي و شيخ اشراق سينوي: تأثيرات رساله حي بن يقظان بوعلي بر رساله‌هاي رمزي سهروردي

حكمت مشاء و حكمت اشراق و نسبت ميان اين دو همواره مورد توجه فيلسوفان اسلامي حتي غيراسلامي بوده است. بر همين اساس توجه ويژه به رسايل رمزآلود ابن‌سينا كه منشأ نظرات عرفاني و اشراقي اوست، لازم به نظر مي‌رسد. اين توجه زماني بيشتر ضروري مي‌نمايد كه تأثيرات آن در حكمت اشراق سهروردي به‌خوبي آشكار مي‌گردد. اشتراكات فراواني را مي‌توان در تأليفات اين دو فيلسوف بزرگ يافت كه از جمله آنها لحن، زبان تمثيل، رمزآلودبودن بيان و رهيافت بينامتني قرآن است. درنتيجه بر خلاف عده‌اي كه ابن‌سينا را صرفاً واجد فلسفه‌اي خشك و عاري از تفكرات سلوكي و عرفاني معرفي مي‌كنند، خواهيم يافت كه ابن‌سينا پيش از شيخ اشراق، به عرفان و تجربيات عرفاني توجه داشته و رساله حي بن يقظان ابن‌سينا سر آغاز نگارش تأليفات رمزآلود سهروردي بوده است. همين نكته اثبات مي‌كند ابن‌سينا فيلسوفي صرفاً مشائي نبوده، بلكه آثار او سرآغاز ورود عرفان به وادي فلسفه بوده است.