تحليلي شهودگرايانه بر قلمرو آزادي‌هاي سياسي در جامعه اسلامي

يكي از مسائل مناقشه برانگيز در حوزه مديريت جمعي، تعيين قلمرو آزادي هاي فردي و اجتماعي در جوامع بشري است. پرسش اصلي اين است كه «در جامعه اسلامي، محدوده آزادي هاي سياسي تا كجا است؟» در واقع مقصود اين جستار، ترسيم حريم آزادي هاي خصوصي و اجتماعي در جامعه و دولت اسلامي است تا به مدد تعيين خطوط قرمز ميان امور خصوصي و عمومي، اولاً در بخش قانونگذاري با پرهيز از تصويب طرح ها و لوايح بي مبنا، گنگ و مبهم، قوانين شفاف تر و دقيق تري به تصويب برسد و دوم اينكه آحاد جامعه نيز به دور از برداشت هاي شخصي، كژفهمي ها و تفسير به رأي نسبت به قلمرو آزادي هاي سياسي شناخت بهتري پيدا كنند. شايان ذكر است كه مقاله به روش كتابخانه اي و بر مبناي يك چارچوب مفهومي شهودگرايانه فرضي نگاشته شده است. به طور كلي يافته هاي اين پژوهش گوياي آن است كه از ديدگاه ديني، دولت اسلامي در امور سياسي- اجتماعي بر آزادي تفكر، آزادي تحقيق، آزادي بيان در محافل علمي و حتي آزادي عقيده تأكيد دارد اما افراد در مقوله آزادي بيان در عرصه تبليغات و كنش سياسي، بايستي تابع مصالح عمومي و منافع ملي باشند.