آينده و عملكرد فيبرهاي كريستال فوتونيك در علم پزشكي

فيبرهاي كريستال نوري سنتي در كاربردهاي مخابراتي و غير مخابراتي بسيار خوب عمل مي كنند، اما يك سري محدوديتهاي اساسي مربوط به ساختار آنها وجود دارد. اين فيبرها داراي قوانين طراحي خاصي هستند كه براي طراحي بايد آنها را مد نظر قرار داد از جمله: قطر هسته محدود در مد تك حالته، طول موج قطع مودال و انتخاب مواد (متريال) محدود ميباشد. طراحي PCF ها بسيار انعطاف پذير و متنوع است. چندين پارامتر براي تغييرات در ساختار وجود دارد: گام شبكه (ثابت شبكه)، قطر هسته، قطر حفره ها، ضريب شكست مواد بكار رفته. آزادي در طراحي به فرد امكان ميدهد تا فيبرهاي تك حالته بي پاياني را به وجود آورد كه در محدوده مد تك حالته هستند و طول موج قطعي وجود ندارد. با ايجاد تغييرات در ساختار ميتوان خواص پراكندگي مطلوب فيبر مورد نظرمان را طراحي كرد. PCF هايي كه پراكندگي صفر، كم يا غيرعادي در طول موجهاي مرئي دارند، مي توانند طراحي و ساخته شوند. پراكندگي را ميتوان در محدوده بسيار وسيعي نيز گستراند و به وجود آورد. تركيب پراكندگي غيرعادي با نواحي ميدان حالت كوچك منجر به الياف غيرخطي مي شود. همچنين در ادامه به بررسي يك ابرپيوسته باند پهن (SC) در فيبر كريستال فوتونيك بسيار غيرخطي (HN-PCF) در طول موجهاي مركزي (۰.۸، ۳.۱ ، ۵۵.۱) ميكرومتر كه ميتواند سيستم OCT با وضوح فوق العاده قابل اجرا باشد، را مرور مي كنيم. براي محدوده و فيبرهاي نوري براي چشم پزشكي، پوست، تصويربرداري دندان و همچنين استفاده از ساختارهاي PCF براي تشخيص زودهنگام سرطان است.