توسعه مدل تاخير غيرعادي در گزارش حسابرسي: منشاءها و پيامدها

هدف اين تحقيق در ابتدا توسعه مدل تاخير غير عادي در گزارش حسابرسي است و در گام بعدي به دنبال شناسايي منشاءها و پيامدهاي تأخير در گزارش حسابرسي و بررسي روابط آن است. در اين تحقيق از اطلاعات 118 شركت در دوره زماني 1391 تا 1399 استفاده شده است. جهت آزمون فرضيهها از مدلهاي رگرسيون پانلي استفاده شد. در رابطه با مدل تأخير غير عادي در گزارش حسابرسي، يافتههاي تحقيق نشان ميدهد كه متغيرهاي اظهار نظر تعديل شده، اندازه حسابرس، تغيير حسابرس، حقالزحمه حسابرس، اندازه شركت، زيانده بودن، اهرم مالي، سودآوري، ريسك ورشكستگي و نسبت داراييهاي ثابت در تبيين تأخير صدور گزارش حسابرسان تأثير معناداري داشته اند. به همين دليل مدل ارائه شده در اين تحقيق با رفع برخي محدوديتهاي الگوهاي قبلي، ابعاد جامعتري از تأخير غير عادي حسابرسي را مدنظر قرار داده است. همچنين در رابطه با منشاءها و پيامدها نتايج نشان ميدهد كه پراكندگي مالكيت و نسبت مديران مستقل بر تأخير غير عادي حسابرسي تأثير مثبت و معناداري دارد و تأخير غير عادي حسابرسي بر كيفيت سود تأثير منفي و بر نوسان بازده ماهيانه سهام تأثير مثبت و معناداري دارد.