واكاوي پيامدهاي امنيتي و اقتصادي عضويت ايران در سازمان همكاري شانگهاي

از زمان پايان جنگ سرد، ايالات‌ متحده و متحدان غربي آن از طريق نهادهاي مختلف سياسي و اقتصادي هندسه قدرت در جهان را پي‌ريزي و بر آن تسلط يافتند. با اين حال، با ظهور اضلاع جديد در هندسه قدرت از جمله روسيه و چين، حاكميت غرب و سلطه ايالات‌متحده با چالش روبرو شده است. در ميان ديگر تلاش‌ها، روسيه و چين در قالب سازمان همكاري شانگهاي (SCO) به دنبال دستيابي به امنيت منطقه‌اي، ايجاد يك باشگاه انرژي جديد و كاهش نفوذ ايالات‌متحده در منطقه مي باشد. اگرچه سازمان همكاري شانگهاي فاقد ظرفيت مادي و سياسي براي رويارويي مستقيم با منافع ايالات‌متحده است، اما اين سازمان به ابزاري مهم براي ايجاد تعادل در برابر ايالات‌متحده و متحدين غربي آن از طريق سياست‌هاي موازنه نرم روسيه و چين تبديل شده است. اين پژوهش از طريق مطالعه اسنادي و كتابخانه‌اي، ضمن بررسي مختصر سير تاريخي پيوستن ايران به سازمان شانگهاي و ديدباني نگاه و تحليل انديشكده‌هاي آمريكايي و روسي و نيز اظهارات كارشناسان و تحليلگران ايران، به واكاوي نقاط قوت و ضعف سازمان شانگهاي و فرصت‌ها و تهديدهاي پيوستن ايران به اين سازمان مي‌پردازد.از مجموع بررسي مصاحبه‌ها و اظهارات كارشناسان مجموعاً 8 نقطه قوت، 7 نقطه ضعف و 22 فرصت در حوزه‌هاي امنيتي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي از پيوستن ايران به سازمان شانگهاي احصا شده است كه منجر به افزايش ضريب امنيت اقتصادي و ارتقاء جايگاه ژئوپليتيكي جمهوري اسلامي ايران خواهند شد.