بررسي گفتمانيِ امكان گفت وگوي تمدن اسلامي و تمدن غرب (مبتني بر دو نامۀ رهبر معظم انقلاب به جوانان غربي)

غرب،‌ تمدن اسلامي را به‌عنوان تمدن به رسميت مي‌شناسد، اما حاضر به «گفت‌وگو» با آن نيست و درمقابل از رويكردِ «برخورد» استفاده مي‌كند؛ اين امر مسئله‌اي اساسي بين تمدن اسلامي و تمدن غرب است. نخستين و مهم‌ترين گام نظريه‌پردازان سياسي غرب براي برخورد، آن است كه امكان گفت‌وگو بين تمدن اسلامي و تمدن غرب را از بين ببرند. با مراجعه به دو نامه‌ رهبر معظم انقلاب به جوانان غربي، استفاده مي‌شود كه غرب بدين منظور، با گفتمان‌سازي بر محور نشانه «تزوير» مي‌كوشد به جهانيان القا كند كه تمدن اسلامي از ظرفيت گفت‌وگوي بيناتمدني برخوردار نيست. غرب در اين مسير، از حربه‌هايي چون اسلام‌هراسي و برچسب‌زني به مسلمانان استفاده مي‌كند. درمقابل تمدن اسلامي با تمسك به نشانه «آگاهي»، بايد به دنبال فراهم آوردن امكان گفت‌وگو باشد. در اين مقاله با روش گفتماني، اين دو رويكرد در دونامه رهبر معظم انقلاب در قالب گفتمان، مفصل‌بندي، و زمينه‌هاي هژمونيك شدن هريك بررسي شده است. امام خامنه‌اي در پي گفتماني‌اند كه شرايط مناسب براي گفت‌وگوي تمدن اسلامي با اهالي تمدن غرب و نه نظريه‌پردازان و سياست‌مداران تمدن غربي، را مهيا سازد؛ چراكه اينان با مقاصدي، به دنبال برخورد تمدني‌اند.