چگونگي عمق‌بخشي تفكر علمي در سازمان‌ها

سازمان‌هاي پيشرفته نمادي از رشد تمدني‌اند. توسعه و پيشرفت هر سازماني نيازمند نوعي توان مغزافزاري يا به‌عبارتي شيوه‌اي خاص از تفكر جهت تصميم‌سازي و تصميم‌گيري است. بررسي چگونگي عمق‌بخشي تفكر علمي در سازمان‌ها هدف اصلي اين نوشتار است. مفروض اين است كه سازمان‌هايي در عصر اطلاعات و دانايي موفق‌اند كه تفكر علمي در تمام ساختار و تشكيلات، راهبردها، سياست‌گذاري‌ها، برنامه‌ريزي‌ها، مأموريت‌ها، روش‌ها و شيوها تعميق، توسعه و ارتقا يابد. سؤالات حائز اهميت در اين پژوهش عبارت‌اند از: عمق‌بخشي تفكر علمي چه سطوحي از سازمان‌ها را بايد دربرگيرد؟ مهم‌ترين بسترهاي زمينه‌ساز براي عمق‌بخشي تفكر علمي در سازمان‌ها كدام‌اند؟ نتيجه اجمالي اين تحقيق اين است كه عمق‌بخشي تفكر علمي از رهگذر بسترسازي در ابعاد زمينه‌اي ساختار سازماني، كه مهم‌ترين و كليدي‌ترين آن فرهنگ و يادگيري دائمي است، و فراهم‌سازي بسترهاي ساختاري و معنايي سازمان حاصل خواهد شد.