مشروعيت بخشي تبعي مردم در حكومت اسلامي و پيامدهاي تمدني آن از منظر مقام معظم رهبري

آيت‌الله خامنه‌اي در بيانات خود از نقش «مشروعيت‎‌بخشي» مردم به حكومت، در رويكردي طولي از حاكميت توحيدي سخن به ميان آورده‌اند. برخي پژوهشگران با برداشت خاصي از مفهوم «توحيد در حاكميت» مي‌كوشند ديدگاه رهبري دراين ‎باره را با ارجاع به «نظريۀ مقبوليت» و يا با تفكيك «مشروعيت در مقام ثبوت از مقام اثبات» توجيه كنند. ولي بنا بر يافتۀ اين پژوهش، مشروعيت‌بخشي مردم از نگاه معظم له، نه به معناي «مقبوليت» و نه به معناي «مشروعيت در مقام اثبات» است؛ بلكه به معناي مصطلح در فلسفۀ سياسي يعني «حقانيت» در نگرشي طولي است. از منظر مقام معظم رهبري، حكومت اسلامي بر دو پايۀ مشروعيت استوار است. پايۀ اصلي مشروعيت‎بخشي به حكومت، «اراده و اذن‎ الهي» و ركن ديگر آن «اراده و خواست مردم مسلمان» است. ازاين ‎رو، مردم نقش مشروعيت و حقانيت ‎بخشي به حكومت دارند، و اين حق را نيز خداوند به آنها اعطا كرده است. حق مردم، «‎حقِ تَبَعي» و در طول «‎حقِ اصالي» خداوند متعال مي‌باشد نه در عَرض آن. اين يافته با روش توصيفي و تحليلي از بيانات ايشان استخراج و استنباط شده است.